Wymiana waluty do 15 tys. euro bez formalności.
Przeglądając regulaminy kantorów internetowych można się natknąć na ciekawą informację. Otóż kantory internetowe gwarantują wymianę waluty bez jakichkolwiek formalności tylko do kwoty 15 tys. euro.
Powyżej jej kantor będzie wymagał od nas potwierdzenia tożsamości, a każda taka operacja jest zgłaszana do Generalnego Inspektora Danych Osobowych, aby przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy.
W przypadku wielu kantorów internetowych potwierdzenie tożsamości jest automatyczne, jeżeli dane przy rejestracji na jego stronie są identyczne jak te zawarte w koncie bankowym.
Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu z 2000 roku (rozdział 1, artykuł 1), instytucjami zobowiązanymi do rejestrowania transakcji powyżej 15 tys. euro są:
„s) stowarzyszenia posiadające osobowość prawną, utworzone na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z 2003 r. Nr 96, poz. 874, z 2004 r. Nr 102, poz. 1055 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 766) oraz przyjmujące płatności w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 15.000 euro, również w drodze więcej niż jednej operacji,
t) przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.), przyjmujący płatności za towary w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 15.000 euro, również, gdy należność za określony towar jest dokonywana w drodze więcej niż jednej operacji”
Ustalenie równowartości 15 tys. euro
Aby ustalić ile dokładnie wynosi równowartość 15 tys. euro przy wymienianiu innych walut należy spojrzeć do artykułu 2. w rozdziale 1.
„Przy ustalaniu równowartości w euro, o której mowa w ustawie, stosuje się średni kurs Narodowego Banku Polskiego dla danej waluty, obowiązujący w dniu dokonywania transakcji lub w dniu złożenia dyspozycji, lub w dniu zlecenia przeprowadzenia transakcji.”
Ustawa w innym artykule wyklucza również możliwość wielokrotnego wymieniania mniejszych sum, których łączna wartość przekracza 15 tys. euro w celu ominięcia jej przepisów.
Rozdział 3., artykuł 8. pod tytułem „Obowiązek rejestrowania przeprowadzanej transakcji” mówi, iż:
„
1. Instytucja obowiązana przeprowadzająca transakcję, której równowartość przekracza 15.000 euro, ma obowiązek zarejestrować taką transakcję również w przypadku, gdy jest ona przeprowadzana za pomocą więcej niż jednej operacji, których okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane i zostały podzielone na operacje o mniejszej wartości z zamiarem uniknięcia obowiązku rejestracji.”
Wszystkie te informacje o transakcjach kierowane są - wbrew obiegowej opinii - nie do Urzędu Skarbowego, lecz do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (GIODO), który również stoi na straży prywatności naszych danych zamieszczanych w kantorach internetowych.
Art. 4. Zadania Generalnego Inspektora
1. Do zadań Generalnego Inspektora należy uzyskiwanie, gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie informacji w trybie określonym w ustawie oraz podejmowanie działań w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, a w szczególności:
1) badanie przebiegu transakcji, co do których Generalny Inspektor powziął uzasadnione podejrzenia;
2) przeprowadzanie procedury wstrzymania transakcji lub blokady rachunku;
3) rozstrzyganie w przedmiocie zwolnienia zamrożenia wartości majątkowych;
4) udostępnianie i żądanie przekazania informacji o transakcjach;
5) przekazywanie uprawnionym organom dokumentów uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa;
6) inicjowanie i podejmowanie innych działań w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, w tym szkolenie pracowników instytucji obowiązanych w zakresie zadań nałożonych na te instytucje;
7) sprawowanie kontroli przestrzegania przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;
8) współpraca z zagranicznymi instytucjami i międzynarodowymi organizacjami zajmującymi się przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu;
9) nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ustawie”.
Kara za nie wypełnienie obowiązku
Artykuł 34c. mówi, iż kara może być jedynie nałożona na instytucje, która nie wypełniają obowiązków, o których mowa w powyższych artykułach.
„Tryb nakładania na instytucje obowiązane kar pieniężnych
1. Karę pieniężną nakłada Generalny Inspektor w drodze decyzji, w wysokości nie większej niż 750.000 zł, a w razie naruszenia, o którym mowa w art. 34a przesłanki nałożenia na instytucje obowiązane kary pieniężnej, pkt 5 - w wysokości nie większej niż 100.000 zł.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Generalny Inspektor uwzględnia rodzaj i zakres naruszenia, dotychczasową działalność instytucji obowiązanej oraz jej możliwości finansowe.”
Rejestracja transakcji
Właściciele kantorów internetowych jak i ich klienci będą także zainteresowani Art. 8a, który wyjaśnia do czego dokładnie są zobowiązane serwisy wymieniające walutę.
"Obowiązki instytucji zobowiązanych:
Art. 8a. Analiza przeprowadzanych transakcji, dokumentowanie i przechowywanie jej wyników
1. Instytucje obowiązane prowadzą bieżącą analizę przeprowadzanych transakcji. Wyniki analiz powinny być dokumentowane w formie papierowej lub elektronicznej.
2. Wyniki analiz przechowywane są przez okres 5 lat, licząc od pierwszego dnia roku następującego po roku, w którym zostały przeprowadzone. W przypadku likwidacji, połączenia, podziału oraz przekształcenia instytucji obowiązanej do przechowywania dokumentacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 przechowywanie zbiorów jednostek zlikwidowanych lub które zakończyły działalność, ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
Art. 8b. środki bezpieczeństwa finansowego
1. Instytucje obowiązane stosują wobec swoich klientów środki bezpieczeństwa finansowego. Zakres stosowania jest określany na podstawie oceny ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, zwanej dalej "oceną ryzyka", dokonanej w wyniku analizy, z uwzględnieniem w szczególności rodzaju klienta, stosunków gospodarczych, produktów lub transakcji.
3. Środki bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w ust. 1, polegają na:
1) identyfikacji klienta i weryfikacji jego tożsamości na podstawie dokumentów lub informacji publicznie dostępnych;
2) podejmowaniu czynności, z zachowaniem należytej staranności, w celu identyfikacji beneficjenta rzeczywistego i stosowaniu uzależnionych od oceny ryzyka odpowiednich środków weryfikacji jego tożsamości w celu uzyskania przez instytucję obowiązaną danych dotyczących tożsamości beneficjenta rzeczywistego, w tym ustalaniu struktury własności i zależności klienta;
3) uzyskiwaniu informacji dotyczących celu i zamierzonego przez klienta charakteru stosunków gospodarczych;
4) bieżącym monitorowaniu stosunków gospodarczych z klientem, w tym badaniu przeprowadzanych transakcji w celu zapewnienia, że przeprowadzane transakcje są zgodne z wiedzą instytucji obowiązanej o kliencie i profilu jego działalności oraz z ryzykiem, a także, w miarę możliwości, badaniu źródła pochodzenia wartości majątkowych oraz bieżącym aktualizowaniu posiadanych dokumentów i informacji.’’
Identyfikacja Klientów
Jaki przedstawia się zakres identyfikacji klientów kantorów mówi kolejny artykuł
Art. 9. Zakres identyfikacji klienta i weryfikacji jego tożsamości
1. Identyfikacja, o której mowa w art. 8b środki bezpieczeństwa finansowego, ust. 3 pkt 1, obejmuje:
1) w przypadku osób fizycznych i ich przedstawicieli - ustalenie i zapisanie cech dokumentu stwierdzającego na podstawie odrębnych przepisów tożsamość osoby, a także imienia, nazwiska, obywatelstwa oraz adresu osoby dokonującej transakcji, a ponadto numeru PESEL lub daty urodzenia w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL, lub numeru dokumentu stwierdzającego tożsamość cudzoziemca, lub kodu kraju w przypadku przedstawienia paszportu;
2) w przypadku osób prawnych - zapisanie aktualnych danych z wyciągu z rejestru sądowego lub innego dokumentu, wskazującego nazwę (firmę), formę organizacyjną osoby prawnej, siedzibę i jej adres, numer identyfikacji podatkowej, a także imienia, nazwiska i numeru PESEL lub daty urodzenia w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL, osoby reprezentującej tę osobę prawną;
3) w przypadku jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - zapisanie aktualnych danych z dokumentu wskazującego nazwę, formę organizacyjną, siedzibę i jej adres, numer identyfikacji podatkowej, a także imienia, nazwiska i numeru PESEL lub daty urodzenia w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL, osoby reprezentującej tę jednostkę.
Odpowiedzialność Ustawodawcy
Ustawodawca przewidział również możliwość swojej pomyłki.
Art. 20. Odpowiedzialność za zablokowanie rachunku lub wstrzymanie transakcji z naruszeniem prawa
W przypadku, gdy rachunek został zablokowany lub transakcja została wstrzymana z naruszeniem prawa, odpowiedzialność za wynikłą szkodę ponosi Skarb Państwa na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.
Podsumowanie
Należy podkreślić, iż przy wymienię sumy mniejszej niż 15 tys. kantor internetowy nie ma obowiązku sprawdzenia naszej tożsamości i nie powinien wymagać od nas żadnych dokumentów w celu jej potwierdzenia. Powyżej tej kwoty wymiana pieniędzy może również nie wiązać się z zbędnymi formalnościami, gdyż e-kantory same automatycznie sprawdzają czy tożsamość podana przy rejestracji jest identyczna z tą, do jakiej należy konto bankowe. Jednak w większości przypadków kantory internetowe dodatkowo zażądają od klienta kopii dokumentu potwierdzającego tożsamość. Należy pamiętać, iż każda taka operacja jest rejestrowana i przechowywana przez okres 5 lat, a kantor internetowy ma obowiązek dołożenia wszelkiej staranności w celu upewnienia się, iż wymiana walut nie ma związku z praniem brudnych pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu. Przy okazji, strefawalut.pl pragnie także przypomnieć, iż cześć operacji wymiany walut wiążę się z obowiązkiem zapłacenia podatku. Więcej w artykule
"Od wymiany waluty w kantorze w niektórych przypadkach należy zapłacić podatek.".